Η αρχή του αισθητήρα πίεσης βασίζεται κυρίως σε διαφορετικά αισθητήρια στοιχεία και

τους μηχανισμούς λειτουργίας τους, όπως το πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο, το μετρητή τάσης, το διάφραγμα και

υγρή στήλη. Οι πιεζοηλεκτρικοί αισθητήρες εκμεταλλεύονται τις ιδιότητες του πιεζοηλεκτρικού

υλικά που προκαλούν αλλαγή στο φορτίο ή την τάση όταν υποβάλλονται σε πίεση και

να συμπεράνουμε την πίεση μετρώντας αυτή την αλλαγή. Οι αισθητήρες μετρητή τάσης βασίζονται στην καταπόνηση

χαρακτηριστικά μεταλλικών ή ημιαγωγών υλικών και όταν υπόκεινται σε πίεση, το

ο μετρητής τάσης θα παραμορφωθεί, προκαλώντας την αλλαγή της αντίστασης ή της χωρητικότητάς του, μετρώντας έτσι

πίεση. Ο αισθητήρας διαφράγματος χρησιμοποιεί την παραμόρφωση του ελαστικού φιλμ για να μετρήσει το

πίεση. Όταν η μεμβράνη υποβάλλεται σε πίεση, κάμπτεται ή παραμορφώνεται και στη συνέχεια αποκτά

την τιμή της πίεσης μετρώντας την αλλαγή της αντίστασης ή της χωρητικότητας. Η υγρή στήλη

Ο αισθητήρας μετρά την πίεση χρησιμοποιώντας την αλλαγή ύψους του υγρού όταν υποβάλλεται

στην πίεση στον αγωγό, και το ύψος της στήλης υγρού είναι ανάλογο με το

πίεση. Αυτές οι αρχές έχουν εφαρμογές στον αισθητήρα πίεσης, το σήμα πίεσης είναι

μετατρέπεται σε ηλεκτρικό σήμα μέσω του ευαίσθητου στοιχείου και της επεξεργασίας του σήματος

Το κύκλωμα ενισχύεται, φιλτράρεται κ.λπ., και τελικά εξέρχεται με τη μορφή αναλογικών ή ψηφιακών σημάτων

για την κάλυψη των αναγκών διαφορετικών σεναρίων εφαρμογών.