Γενικά, η μηχανική λογική του συστήματος ελέγχου ανάδρασης καυσίμου καθορίζει ότι ο αισθητήρας οξυγόνου βρίσκεται κοντά στον θάλαμο καύσης και όσο μεγαλύτερη είναι η ακρίβεια του ελέγχου καυσίμου, η οποία καθορίζεται κυρίως από τα χαρακτηριστικά της ροής του αέρα εξαγωγής, όπως η ταχύτητα του αερίου, το μήκος του καναλιού (το αέριο υστερεί πολύ στιγμιαία) και ο χρόνος απόκρισης του αισθητήρα κ.λπ. Πολλοί κατασκευαστές εγκαθιστούν έναν αισθητήρα οξυγόνου κάτω από κάθε πολλαπλή εξαγωγής κάθε κυλίνδρου, έτσι ώστε να μπορεί να προσδιορίσει ποιος κύλινδρος έχει πρόβλημα, ποιος εξαλείφει την πιθανότητα λάθους διάγνωσης και σε πολλές περιπτώσεις μειώνει τον χρόνο διάγνωσης εξαλείφοντας τουλάχιστον τους μισούς από τους δυνητικά προβληματικούς κυλίνδρους.Ένας κανονικός καταλυτικός μετατροπέας με διπλό αισθητήρα οξυγόνου και ένα σύστημα ελέγχου ανάδρασης καυσίμου που ελέγχει κανονικά το σύστημα διανομής καυσίμου μπορεί να εξασφαλίσει την ασφαλέστερη μετατροπή των επιβλαβών συστατικών της εξάτμισης σε σχετικά αβλαβή οξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς.Ωστόσο, ο καταλυτικός μετατροπέας θα καταστραφεί λόγω υπερθέρμανσης (λόγω κακής ανάφλεξης, κ.λπ.), που θα οδηγήσει στη μείωση της επιφάνειας του καταλύτη και στην πυροσυσσωμάτωση του μετάλλου στομίου, τα οποία θα καταστρέψουν μόνιμα τον καταλυτικό μετατροπέα.

Όταν ο καταλύτης αποτύχει, μπορούμε να γνωρίζουμε ότι οι τεχνικοί είναι πολύ σημαντικοί για την επισκευή του περιβάλλοντος και του συστήματος εξάτμισης.

Η εμφάνιση του συστήματος διάγνωσης OBD-II καθιστά το ενσωματωμένο σύστημα παρακολούθησης και το σύστημα παρακολούθησης OBD-II του περιβάλλοντος και τα μέσα ακριβούς ανίχνευσης του καταλύτη σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά οξείδωσης καλών ή κακών καταλυτών.Σε σταθερή λειτουργία, η διακύμανση του σήματος ενός καλού αισθητήρα οξυγόνου (ζεστό) πίσω από τον καταλύτη θα πρέπει να είναι πολύ μικρότερη από αυτή οποιουδήποτε αισθητήρα οξυγόνου μπροστά από τον καταλύτη, επειδή ο κανονικά λειτουργικός καταλύτης καταναλώνει ικανότητα οξείδωσης κατά τη μετατροπή υδρογονανθράκων και μονοξειδίου του άνθρακα, τα οποία μειώνει τη διακύμανση του σήματος του αισθητήρα μετά το οξυγόνο.